کشف دایناسور ۱۶۷ میلیون ساله در هند

به گزارش مجله خبری نگار،خانواده‌ای از دایناسور‌های ساروپود با بدن‌های کوچک هستند که از میانه عصر ژوراسیک تا اواخر عصر کرتاسه می‌زیستند. مهم‌ترین ویژگی‌های این دایناسور‌های گیاه خوار ستون فقرات بلند و راه رفتن عجیبشان بوده است.

بیشتر اوقات بقایای آن‌ها در آفریقا و آمریکای جنوبی و در چند مورد محدود در آمریکا و چین نیز کشف شده است. اما تاکنون هیچ دایناسور «ساروپود دیپلودوکوس» (گروهی وسیع‌تر که Dicraeosaurid را نیز شامل می‌شود) در هند کشف نشده بود.

اکنون تیمی از محققان هندی فسیل‌هایی از یک دایناسور جدید Dicraeosaurid در شهری واقع در غرب این کشور یافته‌اند. فسیل‌های مذکور مربوط به ۱۶۷ میلیون سال قبل و شامل استخوان‌های جدا شده از مفصل‌ها هستند. البته بخش‌هایی از استخوان‌های تنه آن‌ها در منطقه‌ای شامل ۲۵ متر مربع یافت شده است.

Dicraeosaurid تازه کشف شده تاروساروس اندیکوس (Tharosaurus Indicus) نام دارد که برگرفته از نام صحرایی است که بقایای این دایناسور‌ها در آن‌ها پیدا شده است. این نخستین باری است که فسیل مذکور در هند پیدا شده و قدیمی‌ترین فسیل جهان نیز نام دارد.

سونیل باج پای یکی از دیرینه‌شناسان انستیتو فناوری رورکی هند و مولف ارشد این تحقیق می‌گوید: این کشف اهمیت زیادی دارد.

گروهی از محققان در سال ۲۰۱۸ میلادی با کشف فسیل‌ها فعالیت خود را آغاز کردند.

کشف کهن‌ترین دایناسور گیاه خوار روی زمین چشم اندازی دقیق‌تر درباره تنوع ساروپود‌ها در هند فراهم می‌کند.

یکی دیگر از مؤلفان این پژوهش در مصاحبه‌ای با نیویورک تایمز می‌گوید: کشف این دایناسور هند را مرکزی مهم نه‌تن‌ها برای گروه «دیپلودوکوئید‌ها» بلکه برای طیف «نئوساروپود‌ها» (neosauropod) تبدیل می‌کند.

این کشف نشان می‌دهد هند نقشی مهم در ظهور و متنوع‌سازی نئوساروپود‌ها (گروهی از دایناسور‌های گردن بلند که به عنوان بزرگترین حیوانات شناخته می‌شوند) داشته است.